Allah dünyada hayatı sistemlere bağlamış, insanın yetişmesini de aile sistemine bağlamış. Anne baba var… Nikâh var…
Düğünle, dernekle, velime yemeğiyle anlı, şanlı, herkese ilân edilerek yapılan bir düğün oluyor. Ondan sonra Allah onlara evlât veriyor. Annenin babanın kalbine evlât sevgisi veriyor. Karı kocaya birbirine karşı bağlılık duygusu veriyor. Sevgi veriyor, muhabbet veriyor, aşk veriyor…[1]
Sağlam bir toplum için sağlam insanlara ihtiyaç vardır. Bilgiyle, edeple, ahlakla donanmış, sevgi ve saygıdan nasipli, hak ve sorumluluklara riayet eden kimselere. Bunların temeli de ailede atılmaz mı? Dinimiz o kadar güzel ki, ailesi için çalışan, gayret gösteren anneyi de babayı da sabahlara dek ibadet etmek gibi, haccetmek gibi birçok sevaplarla müjdelemiş. Kişisel gayretler de çok önemli ama bu gayreti kazanmada dahi ailenin rolü olduğu unutulmamalı.
Şu hayatta kim ahirete yatırım olacak mutlu bir yuvası olsun istemez ki! Birbirine değer veren eşler, sevilirken değerli olmayı görerek öğrenen çocuklar, akşam olunca bir an önce evine gitmek isteyen aile fertleri, evdeki huzur, güven ve sevgi ortamı vesilesiyle dışarda yaşanan olumsuzlukların üstesinden gelmeyi başarabilenler ne güzel bir tablo oluşturur. Kendini bilmek, karşısındakine saygı duymak, herkesi olduğu gibi kabul etmek, kıyaslamamak, empati kurabilmek de ailedeki iletişimin gücünü arttıracaktır. Böylece kendisiyle ve çevresiyle barışık, olumlu tutumlar sergileyen, hayata güzel anlamlar yüklemiş kimseler katılacak aramıza.
Ki onlar, ne zaman konuşacağını ve ne zaman susacağını iyi bilir.
Sinirliyken konuşup pişman olacakları şeyler söylemezler.
Konuşacakları zaman kişisine göre, zamana göre kullanacakları dili seçme becerisine sahiptirler.
Etkili ve yapıcı konuştukları gibi iyi bir dinleyicidirler.
…
İletişimin olmadığı yerde sorunlar baş gösterecektir. Bu nedenle sağlıklı sosyalleşme adına, iletişim adına çok şeyler yazılıp söylenmiştir. Hangi kalemden dökülen sözler, kime, ne kadar tesir eder bilinmez ama biz de bu konuyu ele alalım, istifadenize sunalım istedik.
Hakikati gören gözler, söyleyen diller ve o yolda sabitlenmiş gönüller diliyor, birbirine kurşunla kenetlenmiş gibi sağlam sevgilerle birbirine bağlı yuvalarınız olmasını temenni ediyoruz.
Hoşça bakın zatınıza.
[1] Prof. Dr. M. Es’ad Coşan(Rha), Râmuz, 133, 04.04.1996 tarihli sohbet.